پول داغ با بورس داغ نمیدانم تا چه حدی با اصطلاح پول داغ، آشنایی دارید. در ادبیات اقتصادی، شرایط ابر تورمی باعث می شود؛ پول به مفهوم وجه رایج یک مملکت، حکم شیء داغی را پیدا کند که هیچ کس حاضر به نگهداری آن نباشد. چون ارزشش رو به زوال است، برای مردم حکم سوزندگی داشته و سعی می کنند با تبدیل آن به دارایی، توان مالی شان نسوزد و از بین نرود. لذا پولها در بازه های کوتاه مدت و برای جلوگیری از کاهش ارزش، وارد بازارهای مختلف می شود. جالب است بدانید در اکثر کشورهایی که با شرایط فزاینده تورمی مواجه هستند، بازارهای پایدار هم وجود ندارد و قیمتها، ترسان و لرزان در حال نوسانات پراضطراب هستند. اما این مطلب را مقدمه عرض کردم که برخی تغییرات ماه های اخیر را در بازارهای مختلف کشورمان مطرح کنم. رابطه تورم و انتظارات تورمی را با تقاضا برای وجه نقد و داراییها در نظر بگیرید. هرچه انتظار می رود، تورم افزایش یابد به همان میزان صاحبان پول، از نگهداری آن فراری می شوند و سعی در تبدیل آن به دارایی دارند. در این بین بازارها گنجایش سرعت ورود و حجم نقدینگی را ندارند و بصورت غیر منطقی، فربه و چاق می شوند و به عبارتی به قیمتی می رسند که بیش از ارزش آن بازار است. در این موقع، مصداق بازارهای حبابی مطرح می شود. توجه داشته باشید این حباب، خود منجر به شکل گیری سطح جدیدی از قیمتها شده و تا زمانی که منابع نقد یا همان پول داغ به بازار دیگری هجوم نبرد، قیمتها صعودی خواهدبود. بعد از خروج پول داغ، آن بازار ممکن است اندکی کاهش قیمت را تجربه کند لیکن به دلیل کف سازی سطح قیمتها، در یک سطح ثابت مانده و وارد فاز رکود تورمی می شوند اصطلاحاً market liquidity یا نقدشوندگی بازار آنها کاهش شدیدی می یابد اما قیمتها دستخوش تغییرات شگرفی نمی شود. بورس تهران به دلیل شفافیت، سرعت آنی تاثیر پذیری از متغیرهای اقتصادی، واکنشهای متفاوتی به نسبت سایر بازارهای موجود در ایران در مواجهه با پدیده پول داغ دارد. تعمیق بازار، از طریق ورود شرکتهای جدید، بکارگیری و توسعه ابزارهای مالی از جمله آپشن ها و اوراق، در کنار آشنایی و اعتمادسازی آحاد مردم به فرهنگ سرمایه گذاری، ضرورت هدایت پس اندازها و سرمایه های غیر مولد به سمت بورس بعنوان یک سرمایه گذاری پایدار و مطمئن، می تواند نوید روزهای خوبی را در پس فراز و نشیب های موجود در اقتصاد ایران، بدهد
